donderdag 24 februari 2011

Een beeld op klei

Vorige week was ik met de hele klas op tweedaagse in de Nekker, met overnachting. Yay, lekker ver weg van huis enzo... Het was niets speciaals. Beeld je maar zo'n typisch bezinningsweekend voor: geblinddoekte opdrachten (zie foto), groepsopdrachten met rollen (wie is leider, volger, creatieveling, etc), maak een tekening over hoe jij de klas bekijkt (in groep) enzovoort enzovoort

Dit kleine kleiwerk heb ik gemaakt. De opdracht luidde: symboliseer een eigenschap van jou als verpleegkundige in klei.  Velen gingen al zuchtend aan de slag met hun vingers in die bruine massa. Ik vond dit eigenlijk de leukste opdracht van allemaal. En sindsdien heb ik de smaak terug te pakken en rep ik me naar de winkel voor kilo's klei. 
Mijn eigenschap: Open Minded
En ja, de hersenen zitten scheef. Tof hé.

Een andere opdracht was de tekenopdracht; teken jouw klas hoe jij ze bekijkt. Dit was in groep. Ik heb het tekenen voor mij genomen met wat inkleurslaafjes erbij. De anderen moesten een liedje schrijven over verpleegkunde (thank god I didn't do that), een dak maken (de tafels) en een verhaal schrijven.
 Het resultaat: 
Nope, onze klas is geen walvis! Onze klas is een bacterie met een grote mond (zoals velen van onze klas) en met flagellen om ons voort te bewegen. Soms zijn wij stout en hebben wij een shot antibiotica nodig (spuitje met Augmentin). De vier symbolen in onze klas duiden op de afstudeerrichting die we in mei gaan kiezen: Ziekenhuis (ambulance), kinder (tutter), sociale (telefoon) en psychiatrie (the brains).  Zo blijven we een beetje bij elkaar.

De laatste foto is van het blinddoekspel: de voorste heeft geen blinddoek en moest iedereen achter haar begeleiden. Ziet ons gaan op de speeltuin van de Nekker, ik ben de eerste geblinddoekte in actieve positie:

Ik ben NOG STEEDS op zoek naar een leuke ring.

0 reacties:

Een reactie posten

Feel free to leave something