De week van de Diversiteit

Maandag begon de week met een multicultureel ontbijt op school. En dat alleen voor de mensen van mijn klas die geselecteerd waren voor de module Diversiteit. Enkele weken terug moesten we een top 5 inleveren van de modules die we wilden volgen. Thuisverpleging stond bij mij op nummero uno, maar ik werd bij Diversiteit gezet. Dat was keuze twee, dus dat viel nog mee. De docent had een royaal ontbijt voorzien voor ons met Turks, Marokkaans en een grof brood, een soort Turkse pannenkoek, cornflakes, M&M's (jawel), mandarijntjes, yoghurt, Marokkaanse koekjes, fetakaas, gewone kaas, pesto, dadels, ... Er was ook muntthee, koffie, multivruchtensap, sinaasappelsap, appelsap en nog zoveel meer waar ik niet meer op kan komen. Ik at een stuk Marokkaans brood met kaas en een smeersel pesto. En daarna kon ik niet afblijven van de Marokkaanse koekjes, sugarguilty and I know it! Verder met de lessen: we kijken vooral naar hoe verschillend de mensen kunnen zijn. Niet alleen als in 'nationaliteiten', maar ook qua gewoontes, cultuur, persoonlijkheid en hoe wij er als verpleegkundigen mee om kunnen gaan. We zien hier eigenlijk ook veel theorie, maar daar ga ik jullie niet mee lastigvallen. Om 16u waren de lessen gedaan en ben ik samen met een klasgenoot naar den Bruul aka de winkelstraat gegaan. Hup de Kruidvat in, ik was nieuwsgierig naar de nieuwe lakjes van Catrice. Maar op het eerste zicht was ik wat teleurgesteld, geen idee waarom. Sommige lakjes lijken verdacht veel op hun voorganger die uit het assortiment gehaald is. Beter nieuws: ik had gelezen op een blog dat verschillende producten van Esssence korting kregen omdat ze ook uit het assortiment gaan. En ik had mijn ogen op de gel eyeliners, dus ik kocht I LOVE NYC  en BERLIN ROCKS voor maar €1,50 het stuk.

Dinsdag hadden we weer les in de module Diversiteit. Eigenlijk had ik best een rotdag. Soms heb ik het gevoel dat ik niet geapprecieerd word door bepaalde mensen, en ik weet niet goed waar het vandaan komt. De gedachte kan ik niet van me afzetten en blijft maar kolken in mijn hoofd. Ik ben een vredelievende mens en ik probeer rustig te blijven, maar soms denk ik echt: 'Strakssmijtikeenstoelinuwgezicht'. Geen zorgen, zal niet gauw gebeuren. Het beschrijft wel perfect wat ik voel. 's Avonds begon ik mijn festivalrugzak in te laden, voor de Palliatieve Dagen. Met het hele 3de jaar Verpleegkunde overnachten we van woensdag tot vrijdag in een landhuis. Leuk, zou je denken. Ja en nee, aangezien het onderwerp 'palliatief' is, gaan we die dagen het alleen hebben over de dood, verlieservaringen, emoties en symbolen. Jep, haal die zakdoeken maar boven!

Woensdag vond de laatste les Diversiteit plaats. We besproken wat er allemaal in de paper moest (die al tegen 5 maart af moet zijn, whaaaat?!) en keken de film 'Blue Eyed'. Ik raad jullie sterk aan om deze film te bekijken moesten jullie geïnteresseerd zijn in thema's zoals discriminatie, psychologie, gelijke kansen, etc. Ik heb er op dit moment nog altijd geen woorden voor, dat zegt genoeg denk ik? Na de les ben ik weer wat les plaisirs nature parfums gaan inslaan bij Yves Rocher en een Kruidvatje gedaan (deze keer mét nieuw nagellakje). Thuisgekomen ben ik mijn zak beginnen maken voor die Palliatieve Dagen. Ik had zoals altijd weer veel te veel bij (zie foto), maar HEY, je weet nooit hé! 





Donderdag werd ik wakker in het onderste bed van het stapelbed, na een hele slechte nacht. Ik ben die nacht namelijk verkouden geworden: neus die dicht zit maar toch druipt, een vettige hoest en daarbovenop nog eens last van mijn allergie. Maar met die Orofarrekes en Otrivine aan mijn zijde kon ik nog slapen. Die dag hebben we workshops gevolgd waar je je op voorhand moest voor inschrijven. Ik had gekozen voor 'werken met kleuren' en 'mandala's tekenen'. Omdat ik geen zin had in yoga en relaxatietechnieken. 

Tekenen met pastel

Mandala's

Vrijdag had ik al wat beter geslapen, in een keer door. Maar ik was nog steeds ziek. Vandaag werden er dodenmaskers gemaakt. Dit zijn maskers die gemaakt worden wanneer een mens sterft. Dit werd gedaan bij de oude Egyptenaren met behulp van gips. Men legt zo de 'ontspanning' in het gezicht van de gestorven mens vast. Ikzelf heb er geen gemaakt omdat mijn neus nog steeds dicht zat en ik anders niet kon ademen. 

Zaterdagavond ging ik naar het jeugdhuis om het optreden van Pères, Masz* en Generation!. Deze laatste twee bands stelden die avond hun nieuwste EP voor. En ik mocht mee cd's verkopen. Daar zat ik dan, heel de avond aan dat tafeltje, maar het was wel leuk. En sinds die avond ben ik officieel ook een wingwoman geworden. Dat klinkt als een evolutie! Als je trouwens muziek wil beluisteren van Generation! kan dit via Vi.be.

Zo, dit was mijn week! Hoe was die van jullie? 
Cheers!
Sanja ♥